Kila: Snow-White and Rose-Red

Кила: Цасан цагаан ба сарнай-улаан - Килагийн түүхийн ном

Кила унших дуртай болгохын тулд хөгжилтэй түүхэн номуудыг санал болгодог. Килагийн түүхийн номууд хүүхдүүдэд үлгэр домог, үлгэрийн үлгэрээр уншиж, сурахад таатай байдаг.

Нэгэн удаа алслагдсан байшинд амьдардаг ядуу, ганцаардсан бэлэвсэн эмэгтэй байсан. Зуслангийн байшингийн урд хоёр сарнай мод зогсож байсан цэцэрлэг байв. Нэг нь цагаан сарнай, нөгөө нь улаан өнгөтэй байв.

Тэр хоёр сарнай модтой адилхан хоёр охинтой байсан тул нэгийг нь Цасан цагаан, нөгөөг нь Сарнай улаан гэж нэрлэв.

Нэг орой ээж нь нүдний шилээ зүүгээд том дэвтрээс чанга уншихад хоёр охин утас суугаад сууж байхад нь чагнаж байтал хэн нэгэн хүн оруулахыг хүссэн юм шиг хаалга тогшив.

Роуз Ред очоод боолтыг хойш нь түлхэв, энэ нь ядуу хүн байна гэж бодов. Гэхдээ энэ нь том, хар толгойгоо хаалганы эргэн тойронд наасан аварга баавгай байв. Сарнай-Улаан хашгираад буцаад ухасхийхэд Цасан цагаан ээжийнхээ орны ард нуугдав.

Баавгай ярьж эхлэв. "Бүү ай, би чамд ямар ч хор хохирол учруулахгүй! Би хагас хөлдчихсөн, зөвхөн хажууд чинь жаахан дулаацахыг хүсч байна."
"Хөөрхий баавгай" гэж ээж нь хэлэв. "Гал дээр хэвт, зөвхөн хүрмээ шатаахгүй байхад л анхаарал тавь."

Баавгай охидод “Миний хүрмээс цасыг жаахан тогшоод өгөөч” гэхэд тэд шүүрээ авчраад, баавгайн галаар өөрийгөө тохь тухтай сунгаж байхад нь баавгайн ноосыг цэвэрхэн арчлаа.

Өдөр үүр цаймагц хоёр хүүхэд түүнийг гаргаад, цас даваад ой руу явлаа. Тэр үеэс хойш баавгай орой болгон нэгэн зэрэг тойрон эргэлдэж, хүүхдүүдийг түүнтэй хүссэнээрээ зугаацуулах болжээ.

Хавар болоход баавгай Цасан цагаанд "Би ойд орж, хорон муу одой хүмүүсээс эрдэнэсээ хамгаалах ёстой" гэж хэлэв. Цасан цагаан түүнийг яваад байгаад нэлээд харамсаж, хаалгыг нь онгойлгож өгвөл баавгай хурдан гүйж, удалгүй нүднээс гарчээ.

Төд удалгүй ээж нь хүүхдүүдээ ой руу түлээ цуглуулахаар явуулав. Тэд цасан цагаан сахалтай, хашааны урт, сахлын үзүүр модны цоорхойд баригдсан одой байхыг харав.

Тэрээр гал улаан нүдээрээ охидууд руу муухай харан "Чи яагаад тэнд зогсож байгаа юм бэ? Та наашаа ирж надад тусалж болохгүй гэж үү?" Гэж уйлав.

"Тэвчээргүй байгаарай" гэж Цасан цагаан хэлээд "Би чамд тусална" гэхэд тэр түүнийг халааснаасаа гаргаж, сахлынх нь үзүүрийг таслав.

Одой эрх чөлөөтэй болмогцоо цүнхээ мөрөндөө дэрлээд хүүхдүүд рүү хоёр дахиж харалгүй явлаа.

Өөр нэг өдөр охидууд гэр рүүгээ харих замдаа гарцгааж байхдаа цүнхээ үнэ цэнэтэй чулуугаар цэвэрхэн газар хоосолчихсон одойг гайхшруулав. Гялалзсан чулуунууд өөр өөр өнгөөр ​​гялалзаж, гялалзаж байв.

"Чи яагаад тэнд завсар зайтай зогсож байгаа юм?" гэж одой хүн хашгирахад түүний саарал царай уурандаа тод улаан болж хувирав.

Тэрээр үргэлжлүүлэн хашгирсаар байтал чанга архирах чимээ гарч хар баавгай ойгоос тэднийг чиглүүлэн ирэв. Одой айдаст автаж ургасан боловч баавгай нь аль хэдийн хэтэрхий ойрхон байсан тул агуйдаа хүрч чадаагүй юм.

Дараа нь тэр зүрх сэтгэлдээ айдастайгаар "Хонгор баавгай минь, намайг хайрла. Би бүх эрдэнэсээ та нарт өгөх болно" гэж уйлав. Баавгай түүний үгийг үл тоомсорлож, хорон муу амьтанд сарвуугаараа ганц цохилт өгөхөд одой дахин хөдөлсөнгүй.

Охидууд зугтсан байсан боловч баавгай тэднийг "Цасан цагаан ба сарнай улаан, бүү ай" гэж дуудав. Тэд түүний дууг танихад тэд зогсов.

Түүнийг гүйцэж ирэхэд баавгайн арьс гэнэт унаад зогсож байтал бүгд алтаар хувцасласан царайлаг хүн зогсож байв.

"Би бол Хааны хүү" гэж тэр хэлээд "Миний эрдэнэсийг хулгайлсан тэр ёс бус одой намайг илбэдсэн. Би ойн эргэн тойронд зэрлэг баавгай шиг гүйхээс өөр аргагүй болсон. Одоо тэр зохих шийтгэлээ авлаа."
...

Энэ ном танд таалагдана гэж найдаж байна. Хэрэв ямар нэгэн асуудал гарвал [email protected] хаягаар холбогдоорой
Баярлалаа!