Kila: Snow-White and Rose-Red

Kila: နှင်းဖြူနှင့်နှင်းနီ - Kila မှပုံပြင်စာအုပ်

Kila သည်စာဖတ်ခြင်းကိုချစ်မြတ်နိုးရန်စိတ် ၀ င်စားစရာဇာတ်လမ်းစာအုပ်များကိုပေးသည်။ ကီလာ၏ပုံပြင်စာအုပ်များသည်ကလေးများအားဒဏ္andာရီပုံပြင်များ၊ များများစွာနှင့်စာဖတ်ခြင်းနှင့်လေ့လာခြင်းကိုနှစ်သက်စေရန်ကူညီသည်။

တစ်ချိန်ကဝေးလံခေါင်သီတဲ့အိမ်မှာနေတဲ့ဆင်းရဲတဲ့အထီးကျန်မုဆိုးမတစ်ယောက်ရှိခဲ့တယ်။ အိမ်ရှေ့တွင်နှင်းဆီသစ်ပင်နှစ်ပင်ရှိသည့်ဥယျာဉ်တစ်ခုရှိသည်။ တစ်ခုမှာအဖြူရောင်နှင်းဆီပန်းများနှင့်အခြားအနီရောင်တစ်မျိုးစီကိုမွေးဖွားခဲ့သည်။

သူ့မှာသမီးနှစ်ယောက်ရှိပြီးနှင်းဆီတစ်ပင်နဲ့နှင်းဆီနီတို့ကိုလည်းသူမခေါ်ခဲ့တယ်။

တစ်ညနေခင်းမှာမိခင်ကမျက်မှန်ကိုတပ်ပြီးစာအုပ်ကြီးတစ်အုပ်ကနေအသံကျယ်ကျယ်နဲ့ဖတ်ပြတယ်။ နှစ်ယောက်လုံးထိုင်ပြီးကြိုးချည်နေတုန်းမိန်းကလေးနှစ်ယောက်ကနားထောင်ကြတယ်။ တံခါးနားမှာခေါက်သံကြားနေရတယ်၊ တစ်ယောက်ယောက်ကဝင်ခိုးချင်တာနဲ့တူတယ်။

နှင်းဆီနီနီသည်သွားပြီးသော့ခလောက်ပြန်ကိုတွန်းထုတ်ပြီး၎င်းသည်ဆင်းရဲသူဟုထင်မြင်ခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့်ကြီးမားတဲ့ဝက်ဝံကြီးကသူရဲ့ကြီးမားတဲ့အနက်ရောင်ခေါင်းကိုတံခါးဝနားမှာကပ်ထားတယ်။ နှင်းဖြူသည်သူမမိခင်၏အိပ်ရာနောက်တွင်ပုန်းလျှက်နေစဉ်နှင်းပွင့်နီသည်အော်ဟစ်။ ပြန်ပေါ်လာသည်။

ဝက်ဝံပြောတာက“ မကြောက်ပါနဲ့။ ငါမင်းကိုဘာမှမထိခိုက်ဘူး၊ ငါအေးခဲနေပြီ၊ မင်းအနားမှာအနည်းငယ်နွေးချင်တယ်” လို့ပြောတယ်
"ဝက်ဝံညံ့ဖျင်း" လို့မိခင်ကပြောတယ်။ မီးဖို၌အိပ်ကြ၊ ကိုယ်အင်္ကျီကိုမလောင်စေဘဲ၊

၀ က်ဝံကမိန်းကလေးများအား“ ကျေးဇူးပြုပြီးငါ့အင်္ကျီထဲကနှင်းတွေကိုအနည်းငယ်ခေါက်ပါ” ဟုဆိုသည်။ ထို့ကြောင့်သူတို့ကတံမြက်စည်းကိုဆောင်။ ဝက်ဝံ၏အသားကိုစင်ကြယ်စွာသုတ်လိုက်သဖြင့်သူသည်မီးဖြင့်သက်တောင့်သက်သာရှိပြီးကျေနပ်ရောင့်ရဲစွာဖြင့်မြည်လာခဲ့သည်။

မိုdawn်းလင်းသည်နှင့်ကလေးနှစ်ယောက်သည်သူ့ကိုလွှတ် လိုက်၍ သူသည်မိုsnow်းပွင့်ကို ဖြတ်၍ တောထဲသို့ပြေးသွား၏။ ထိုအချိန်မှစ၍ ဝက်ဝံသည်ညနေခင်းတိုင်းတစ်ချိန်တည်းရောက်လာပြီးကလေးများသည်သူကြိုက်သလောက်မိမိနှင့်အတူပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေခွင့်ပြုခဲ့သည်။

နွေ ဦး ပေါက်ရောက်သောအခါဝက်ဝံက Snow White အား“ ငါတောအုပ်ထဲသွားပြီးငါ့ဘဏ္treာတွေကိုလူဆိုးလူဆိုးတွေကနေကာကွယ်ရမယ်” ​​ဟုပြောခဲ့သည် နှင်းဖြူသည်သူသွားနေသည့်အတွက်အလွန်ဝမ်းနည်းပြီးသူမအတွက်တံခါးဖွင့်ပေးခဲ့သည်။ ဝက်ဝံသည်လျင်မြန်စွာပြေးထွက်လာပြီးမကြာမီမျက်မြင်မရဖြစ်သွားသည်။

ခဏကြာတော့အမေကထင်းစုဆောင်းဖို့ကလေးတွေကိုတောထဲလွှတ်လိုက်တယ်။ သူတို့ကနှင်းဖြူမုတ်ဆိတ်ရှည်ရှည်တဲ့ခြံတစ်ချောင်းကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။ မုတ်ဆိတ်ရဲ့အဆုံးကိုသစ်ပင်တစ်ပင်ရဲ့အကွဲမှာတွေ့လိုက်ရတယ်။

သူသည်မိန်းကလေးများကိုမျက်လုံးနီများနှင့်ငေးကြည့်ရင်း“ ဘာလို့ဒီမှာရပ်နေရတာလဲ။ ဒီကိုလာပြီးငါ့ကိုမကူညီနိုင်ဘူး”

နှင်းဖြူက "ငါစိတ်မရှည်ဘူး" ဟုပြောသည်။ သူမသည်သူမ၏အိတ်ကပ်ထဲမှဆွဲထုတ်ပြီးမုတ်ဆိတ်အဆုံးကိုဖြတ်ပစ်လိုက်သည်။

ထောင်ပြီးလွတ်သွားသည်နှင့်တပြိုင်နက်သူ၏အိတ်ကိုပခုံးပေါ်သို့လွှဲလိုက်ပြီးကလေးများအားဒုတိယအကြိမ်မကြည့်ဘဲထွက်သွားခဲ့သည်။

နောက်တစ်နေ့တွင်မိန်းကလေးများအိမ်သို့အပြန်တွင်လမ်းလျှောက်နေစဉ်သူမအဖိုးတန်ကျောက်တုံးများကိုအိတ်ထဲမှစင်ကြယ်သောနေရာ၌သွန်ထုတ်လိုက်သောလူရွှင်တော်ကိုသူတို့အံ့သြသွားသည်။ တောက်ပသောကျောက်တုံးများသည်တောက်ပ။ အရောင်အမျိုးမျိုးနှင့်တောက်ပနေသည်။

"ဘာကြောင့်ကွာဟနေတာလဲ။ " အဆိုပါထောင်ပြီးအော်ဟစ်နှင့်သူ၏မီးခိုးရောင်မျက်နှာအမျက်ဒေါသနှင့်အတူတောက်ပအနီရောင်လှည့်။

သူကကျယ်လောင်သောမြည်သံကိုကြားရသောအခါတောမှထွက်လာသောဝက်ဝံနက်သည်၎င်းတို့ကိုအော်ဟစ်နေသည်။ အဆိုပါထောင်ပြီးကြောက်လန့်ပေါ်ထွက်လာပေမယ့်သူကဝက်ဝံအဘို့မိမိဂူကိုမရနိုင်တော့နီးကပ်လွန်းခဲ့သည်။

ထို့နောက်စိတ်နှလုံးထဲ၌ကြောက်ရွံ့သောစိတ်နှင့်အော်ဟစ်။ ၊ အချင်းသူငယ်၊ ငါ့ကိုသနားတော်မူပါ။ ဝက်ဝံသည်သူ၏စကားများကိုလျစ်လျူရှုပြီးဆိုးသွမ်းသောသတ္တဝါအားသူ၏ဖောဖြင့်တကြိမ်ထိုးနှက်ခဲ့သည်။

မိန်းကလေးများသည်ထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်ခဲ့ကြသော်လည်းဝက်ဝံက“ Snow White နှင့်နှင်းဆီနီတို့မစိုးရိမ်ကြနှင့်။ သူ၏အသံကိုသူတို့သိသောအခါသူတို့ရပ်တန့်သွားကြသည်။

သူတို့နှင့်သူလိုက်လာသည့်အခါသူ၏ဝက်ဝံသည်ရုတ်တရက်လဲကျသွားသည်။ သူသည်ရပ်နေသောရွှေရောင်ဝတ်ဆင်ထားသည့်ချောမောသောယောက်ျားတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

သူက "ငါသည်ဘုရင့်သားဖြစ်သည်။ ငါ့ဘဏ္treာများကိုခိုးယူသွားသောဆိုးသွမ်းသောလူရမ်းကားများကကျွန်ုပ်ကိုအံ့အားသင့်စေခဲ့သည်။ တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်ကိုတောရိုင်းဝက်ဝံကဲ့သို့ပြေးခိုင်းခြင်းခံခဲ့ရသည်။ ယခုသူသည်ထိုက်သင့်သောပြစ်ဒဏ်ကိုခံရပြီ"
...

ဤစာအုပ်ကိုသင်နှစ်သက်မည်ဟုမျှော်လင့်ပါသည် ပြproblemsနာများရှိပါက [email protected] သို့ဆက်သွယ်ပါ
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်